Gdzie na narty? Ośrodek Partecznik w Wiśle

Położenie i dojazd

Bardzo blisko centrum Wisły, około 1 km od Placu Hoffa, znajduje się Ośrodek narciarski Partecznik. Jest nieco schowany „na zapleczu” miasta, stąd nie trafia tu wielu narciarzy. Jadąc obwodnicą miasta, tuż za skocznią (po prawej) i centralnymi parkingami (po lewej) należy skręcić w lewo, w wąską ulicę pomiędzy kamienicami. Dalej poprowadzą nas już tablice informacyjne kierujące do wyciągu. Na koniec z asfaltowej drogi zjeżdżamy w prawo w górę na wąską drogę biegnącą wzdłuż strumienia. Najlepiej przebyć ja możliwie szybko, bo z mijaniem na tym odcinku może być problem. Drogowskazy kierują nas na mały parking przy drewnianych obiektach ośrodka. Można też zostawić samochód w zatoczkach przy drodze, albo nieco wcześniej gdzieś w rejonie zjazdu z asfaltowej drogi. Wielu miejsc parkingowych tu niestety nie ma. Przy samym wyciągu najwyżej kilkanaście, pewnie tyle samo przy drodze dojazdowej.

UWAGA! W 2020 r. duży orczyk nie działa - wg oficjalnej informacji, zlikwidowany na stałe

Ośrodek oferuje dwa wyciągi. Główny orczykowy ma 500 m długości. Po drugiej stronie potoku jest strefa dla dzieci i początkujących narciarzy. Działa tu mały talerzykowy wyciąg długości 100 m. Prowadzi wzdłuż niego trasa o bardzo małym nachyleniu. Na przeciwstoku ulokowano natomiast zimowy plac zabaw dla dzieci, z górką saneczkową i zimową karuzelą. Trzeba przyznać, że ta strefa ma większe powodzenie wśród turystów, niż główny wyciąg.

Trasa

Zasadniczy stok ma 107 m przewyższenia. Trasa ma 21% przeciętnego nachylenia i prowadzi polaną wzdłuż wyciągu. W skali trudności ma kolor niebieski. Można ją uznać za trasę dla uczących się narciarstwa, ale nie dla początkujących. Dla tych ostatnich problemem są dwa bardziej strome odcinki – na górze trasy, zaraz po zejściu z wyciągu oraz końcowy odcinek prowadzący wprost do wyciągu. Przy stwardniałym śniegu oba te odcinki sprawiają problem słabszym narciarzom. W środkowej części stok jest bardzo łagodny. Górny fragment trasy ma jeszcze jedną niedogodność - poprzeczny spadek stoku ściągający w prawo. Trasa jest naśnieżana bodajże trzema armatkami i jednostronnie oświetlona. Przygotowanie stoku przeciętne, trasa dość szybko odsypuje się. Na całej trasie mamy rozległy widok na dolinę Wisły i Wisłę (miasto). Ciekawe, że zobaczymy stąd sąsiednie ośrodki narciarskie – na wprost Skolnity, po prawej Czantorię, po lewej Stożek.

Gastronomia

Głodny narciarz nie może tu liczyć na odpowiednie pokrzepienie. Na dawnej stodole (lub innym drewnianym budynku gospodarczym) zobaczymy zachęcający szyld „Posiadówka Ciepełko”. Nie jest to jednak bufet, tylko ogrzane kominkiem pomieszczenie z ławami, na których można usiąść, odpocząć i ogrzać się. Trzeba jednak mieć własne kanapki. Co prawda tuż obok stoi przyczepa gastronomiczna oferująca coś do picia i jedzenia. Ja spróbowałem i nie polecam.

Skipasy i infrastruktura

Karnety do wyboru czasowe (duży wybór 1-2-3-4-5 godzin + poranny, dopołudniowy, popołudniowy) i punktowe. Czytnik tradycyjny, z koniecznością schylania się, za to raczej dobrze sczytujący. Tradycyjnie, czas pozostały na karcie trzeba samemu pilnować.
Przy ośrodku jest wypożyczalnia sprzętu, instruktor i wc w wersji toitoi.

Podsumowanie

Główny stok dla potrafiących jeździć, do poćwiczenia. Na plus miła obsługa (pan dokładnie czyścił zmrożony orczyk) i strefa dla dzieci/początkujących, na minus gastronomia. Reszta przeciętna.
Strona internetowa ośrodka prosta, bez fajerwerków, ale za to działa bezproblemowo. Znajdziemy tu komplet informacji o Ośrodku. Dobrze działająca kamera online.